Neurofeedback en stress

Kortdurende stress heeft een functie in ons lichaam. Alles in je lichaam wordt geactiveerd en je brein is alleen nog maar met die ene lastige situatie bezig. Onnodige processen worden stilgelegd om alle energie te richten op het gevaar. Vandaag de dag roepen veel situaties stress op die niet direct levensbedreigend zijn. Het effect op ons lichaam is nog steeds hetzelfde. Dit betekent dat sommige mensen doorlopend en daardoor langdurig stress ervaren. Van langdurige stress worden we ziek. Het brein en lichaam raken uiteindelijk uitgeput van de hoge activatie, met chronische moeheid, angststoornis, een fysiologische burn-out of depressie als gevolg.

Neurofeedback en stress

In rust meet je bij mensen met langdurige stress, verhoogde overactivatie frontaal in het brein. Het neurofeedbackprotocol is gericht op het verlagen van de activatie in het brein. De cliënt krijgt positieve feedback als de overactivatie vermindert. Het behandeldoel is het inhiberen (verlagen) van de high beta-golven. Een gemiddeld traject om stress te reduceren duurt 20 sessies. Daarna wordt bekeken of een tweede traject nodig is, om de klachten verder te verbeteren.

Attentie: de informatie op deze site heeft een algemeen karakter en is daarom niet altijd toepasbaar voor individuele specifieke situaties.De QEEG -meting in combinatie met de primaire klacht bepalen uiteindelijk het behandeldoel.

Neurofeedback bij langdurige stress

Parasympatisch en orthosympatisch systeem

Het zenuwstelsel heeft een activerend gedeelte (sympatisch) en een de-activerend gedeelte (parasympatisch). Deze twee delen functioneren als gekoppelde systemen en hebben invloed op de rest van het zenuwstelsel. Bij gevaar neemt het activerende systeem het over. Dit is erg functioneel als er een beer achter je aan rent. Alles in je lichaam wordt geactiveerd en synchroniseert. Jouw brein is alleen nog maar bezig met die ene lastige situatie. Een piepklein gebiedje in het brein is met razend snelle golfjes informatie aan het verwerken. Je kunt je ook nergens anders op focussen. We meten dan frontaal (op het voorhoofd) overactivatie in het QEEG. Ook het lichaam verhoogt de arousal (activatie) zodat je voldoende zuurstof, spierkracht en zicht hebt om te vechten of vluchten. Onnodige processen worden stilgelegd om alle energie te richten op het gevaar.

Een hoge arousal (activatie) in het lichaam is voelbaar:

Spierspanning
Temperatuur daalt
Handen worden vochtig
Hartslag verhoogt en variatie neemt af
Oppervlakkige hoge ademhaling

Bron Biologieacademie op YouTube.

Alle lesstof en protocollen in de Brainmarker zijn gebaseerd op wetenschappelijke studies en reviews. Bekijk de literatuurlijst.